Autorka Izabela Pek o książce:
Korespondowałam z prezydentem Andrzejem Dudą przez trzy lata. Jak zakochana dziewczyna. Andrzej musiał zdawać sobie z tego sprawę.
Zaczęliśmy do siebie pisać w kwietniu 2015 r. Z jego ówczesnych słów przebijała samotność. „A, jeszcze jedno – ja nie mam przyjaciół w Wawie. Mam tylko znajomych” – skarżył się (27 stycznia 2018 r.). Czasem się ekscytował „Dawno się nie widzieliśmy [...] Lubię Pani szalony styl bycia, taki WOW! Zupełnie inny od mojego;-))) Ukłony!” (5 kwietnia 2017 r.). Czasem udawał naiwnego: „To, co wyrabia tzw. dobra zmiana na Twitterze, trochę mnie zatkało. Oczy przecieram. Załamać się można” (12 grudnia 2017 r.). „Myślałem, że moralnie czysty, ale... samo życie. Taka prawica konserwatywna. Dziwny jest ten świat...” (27 stycznia 2018 r.).
Nie rozwiewał moich marzeń, nie opuszczał naszych nocnych pogawędek. Trzymałam się tej myśli kurczowo i kreśliłam bajkowe scenariusze.
Nigdy nie wyprowadził mnie z błędu...
