Marfa o gece sabaha kadar uyuyamamış, hep Korney’i düşünmüştü. Sabah olur olmaz hemen mantosunu giydi, başına atkısını sararak onu aramaya çıktı. Kısa bir süre sonra ihtiyarın Andreyevka’da olduğunu öğrendi. Çitten bir sopa çekip köyün yolunu tuttu. Yolda ilerledikçe içi fena oluyordu. “Birbirimizi affeder, onu eve alırız. Günahlarımız son bulur böylece. Varsın oğlunun yanında ölsün” diye düşünüyordu.
Marfa, kızının evine doğru yaklaştığında orada büyük bir kalabalık gördü. Kimisi kapıda, kimisi de pencerelerin altında toplanmıştı.
