“Sizlerden ayrıldıktan sonra müthiş bir özlem ve umutsuz bir aşk sardı içimi. Sonra yeni bir dünyaya açıldım, aşk dünyasına. Başka koşullarda, beni mutlu edecek, yaşama sevinci verecek Berlin bile etkisiz kaldı. Gördüğüm kayalıklar, ruhumun derinliklerinden daha sarp ve aşılmaz, büyük kentler düşündüğümden daha hareketli, ekonomi istatistikleri karabasanlardan daha ağır ve karışık. Sanat ise, Jenny kadar güzel değil...”
“Bugün sahip olduğum o çılgın aşkını koruyabilecek miyim? Ah Karl, evet yakınıyorum. Ama bu senin aşkının güzelliğinden, sarsıntısından, beni kucaklayışından...Öyle güzel itiraf ediyorsun ki aşkını! O coşku dolu anlatımınla, bir başka kızın hayallerinisüsleyebileceğini, mutlulukla doldurabileceğini düşünmemek elde değil.
İşte o zaman müthiş korkuyorum ve dehşete kapılıyorum...
Bütün hayatım, varlığım, yalnız seni düşünmek içindir!”
