"Günümüzün teknolojik imkânlarından da faydalanılarak dünyanın öte ucundaki bir olay, durum vs. hakkında fazlasıyla bilgi edinme imkânı söz konusudur. Şair bu duruma olan tepkisini, duyarlılığını şiirinin içinden mi göstermelidir, başka bir eylemde veya etkinlikte mi bulunmalıdır? Bu tartışılır. Poetik ve estetik kaygılar göz ardı edilmeden kurulacak bu izlekteki bir şiir önemlidir elbette. Ancak, söz konusu şiirle şair/şiir yargılanıyorsa bu çok tehlikeli bir durumdur. Şair başkaldırandır. Şiir biriciktir, ilk sözdür. Başkasından talimatla alınmaz. Ki gerçek bir şair/şiir duyarlılığında yaşanmış dünya gerçekleri; ister istemez bireyin yazdığı şiirdeki acıyla, bunalımla, yalnızlıkla ve o devinimle alttan alta imgeleme bir şekilde yansımış ve bir patlamayla çıkmıştır ortaya.'
'Şiir bir tetik boşluğuydu belki hayatın: can alacak bir hassasiyetle can vermeye... Aza çalışıyordum; az bir boşlukla çok büyük bir boşluk yaratmaya, az şeyle çok şeyi söylemeye belki. Şimdi parmakizlerimle aranıyorum, arafta.'"
