"Sokağa adım attığımda, öncekinden daha karanlık, yıldızsız gök ve gece ile kapanmış gibi geldi; ama çok geçmeden soluk Ay tekrar parlayarak bana sonsuz bir teselli getirdi. Derin bir nefes aldım ve o dehşet beni terketti. Şimdi bir kez daha insan kaderinin kördüğümünün tadını çıkarabildim; her pencerenin ardında kaderin beklediği, her kapının açılışında tatmanı bekleyen bir deneyimin olduğu, bu dünyanın çok sayıda olayının onları gözlemlemeyi seçenler için her zaman var olduğu, en pis virahanelerin bile bok ile dolu larvanın parlak bir böceğe dönüşmesi gibi yeni yaşam formlarıyla dolup taştığını düşününce gözyaşlarına benzeyen salt mutluluk hissiyle doldum."