Âsıme Hanımefendi'den Hasan'a mektup
Önce beni sen sevdin, yalvardın, yakardın, benim aşkım adeta senin coşkuna sönük bir cevaptı. Sonunda beni aldın. Ben zengindim. Atım, arabam vardı. Bütün bugünün gençleri beni istiyorlardı. Herkesin isteğine sen sahip oldun. Mutluydun. Ben sana sadıktım. Sonra nasıl oldu, birdenbire döndün. Benden soğudun. Beni görmekten kaçtın, yine sonunda beni boşadın... Bu mektubumu alınca sanma ki, sana yalvarıyorum. Fakat merak ediyorum! Niçin beni istemeyesin? Benim neyim var? Yahut neyim eksik? Daha bu sene Kadıköy kadınları arasındaki güzellik yarışmasında birinci geldim. Eğitimim birinci derecede... Zenginim de. O halde niçin beni istemeyesin? Benden güzelini bulsan bile, eminim ki benden zenginini bulamayacaksın. O halde niçin, beni istemeyesin?