Antologia opowiadań jednego z najwybitniejszych polskich pisarzy, wybranych przez syna autora, Tomasza Lema, który zadbał o prezentację najbardziej znaczących elementów twórczości swojego ojca. Zbiór zawiera zarówno klasyczne pozycje, które wpisały się na stałe do kanonu literatury SF, jak i mniej znane, ale równie intrygujące opowiadania.
Tomasz Lem: Niniejszy tom jest nieco eklektyczny, a wybór utworów podyktowany został względami osobistymi. Po przeczytaniu „Ogrodu ciemności” moja przyszła matka doszła do wniosku, że Staszek ma zadatki na pisarza (przedtem widocznie nie było to oczywiste). Zatem moje istnienie pośrednio zawdzięczam właśnie temu opowiadaniu. Natomiast „Czarne i białe” to opis alegorycznego snu, który przyśnił się ojcu pod koniec życia, kiedy na dobre pożegnał się już z beletrystyką — zaskakująco odległy od jego literackiego emploi. Pomiędzy tymi dwoma biegunami znalazły się opowiadania zarówno ujmująco młodzieńczego jak i dojrzałego Lema. Myślę, że w tym zestawieniu nawet utwory znane czytelnikowi mogą ukazać swoje nowe, zaskakujące oblicze.
W skład zbioru wchodzą opowiadania:
1. Ogród ciemności
2. Prawda
3. Sto trzydzieści siedem sekund
4. Wyprawa trzecia, czyli smoki prawdopodobieństwa
5. Cezar Kouska: „De impossibilitate vitae”; „De impossibilitate prognoscendi”
6. Altruizyna, czyli opowieść prawdziwa o tym, jak pustelnik Dobrycy Kosmos uszczęśliwić zapragnął i co z tego wynikło
7. Horst Aspernicus: „Der Völkermord. I. Die Endlösung als Erlösung. II. Fremdkörper Tod”
8. J. Johnson and S. Johnson: „One human minute”
9. Alfred Zellermann: „Gruppenführer Louis XVI”
10. Ananke
11. Wyprawa szósta, czyli jak Trurl i Klapaucjusz demona drugiego rodzaju stworzyli, aby zbójcę Gębona pokonać
12. Bajka o trzech maszynach opowiadających króla Genialona
13. Reginald Gulliver: Eruntyka
14. Podróż jedenasta
15. Podróż ósma
16. Podróż dwudziesta druga
17. Podróż siódma
18. Kobyszczę
19. Powtórka
20. Czarne i białe
