Nocturine

Koniec świata zaczyna się jak kampania reklamowa. Gdy nad Poznaniem zawisają czarne sześciany, niektórzy mieszkańcy sądzą, że to nowy operator sieci komórkowej ogłasza wejście na rynek. Do tej grupy należy Mietek — bezrobotny dwudziestoparolatek, którego właśnie opuścił chłopak. Wkrótce znika również jego najlepsza przyjaciółka, podczas gdy czarne sześciany na niebie zaczynają się mnożyć, zabierając coraz więcej miejskiej przestrzeni.

Po burzliwym rozstaniu Cieszynka budzi się w niezamieszkanym domu i urządza na jednym z jego niezliczonych pięter. Ma tu wszystko, czego potrzebuje — tak jej się przynajmniej wydaje, dopóki na czacie erotycznym nie poznaje mężczyzny, który, jak zaczyna podejrzewać, mieszka na innym piętrze tego samego budynku.

„Nocturine” to apokaliptyczna fantastyka z elementami urban fantasy i surrealizmu, w której splatają się losy sześciorga dwudziestoparolatków. Poznań czeka zagłada, a każde z nich ma w niej do odegrania nadprzyrodzoną rolę. Z pożeranego przez ośmiobitową amebę miasta i budynku o niezliczonych piętrach minipowieść zabiera czytelników także do nawiedzanego przez manekiny domostwa czy oglądanego z perspektywy mikroskopijnego batyskafu wnętrza ludzkiego ciała.