Opinie (10)

Stara, dobra SF, z nauką i wiarą w człowieka w tle.

minus gwiazdka za czytanie

Głównym tematem zdaje się podświadomość. Poszkodowany wyczuwał, że wśród załogi panuje poczucie zagrożenia, intuicja podpowiadała mu, że prędzej czy później dojdzie do jakiegoś przykrego zdarzenia. Czy to, że właśnie on uległ wypadkowi, jest przypadkiem? A może było to świadome i celowe działanie, by uratować innych i oczyścić atmosferę? Czy w chaosie wszechświata jednostka ludzka ma jakieś znaczenie? Czy ogromna chęć życia wystarczy, by przeciwstawić się losowi? Fabuła Karlgoro godzina 18:00 pokazuje też kwestię poświęcenia. Członek załogi Europy II miał przeczucie, że dojdzie do tragedii. Nie mogąc jej uniknąć, przyspieszył ją. Dzięki temu celowemu i świadomemu poświęceniu uratował innych. Kwestia nieuchronności, świadomość tego, że coś ma nadejść i niebronienie się przed losem to tematy, które można dostrzec w tle opowieści. Ciekawie wygląda również kwestia pomocy poszkodowanemu. Mimo że jego i jego „lekarzy” dzieli wielka odległość, nie jest to przeszkodą, by utworzyć przekaz energii. Sam motyw zdolności parapsychicznych, bycia mentalistą, jasnowidzącym czy medytującym, nie do końca jest tu rozwinięty, a może coś mi umknęło. Widocznie nie to było ważne w tym nagraniu. Karlgoro godzina 18:00 nie jest opowieścią łatwą i lekką. Pojawia się w niej wiele kwestii z pogranicza filozofii dotyczących losu jednostki, jej przeznaczenia. Niech nie zwiedzie was czas nagrania – w niecałej godzinie otrzymujemy historię pełną uniwersalnych kwestii. Trzeba jednak dobrze się wsłuchać – to nie jest audiobook, który możemy puścić w tle innych zajęć, tu należy się skupić, by wynieść z niego coś więcej.

Od pierwszego czytania genialna w słuchaniu.