„Gniew, bogini, opiewaj Achilla, syna Peleusa...” – tak rozpoczyna się licząca ponad 15 tysięcy wersów „Iliada”, jeden z najcenniejszych i najstarszych zabytków literatury starożytnej. Utwór datowany na VIII lub VII w. p.n.e. nawiązuje do trwającego dziesięć lat oblężenia Troi przez Achajów. Oś fabularną epopei stanowi konflikt między przywódcą wojsk greckich Agamemnonem a Achillesem, najdzielniejszym z wojowników. Gdy Agamemnon publicznie ośmiesza Achillesa i odbiera mu trojańską brankę Bryzeidę, zagniewany heros odmawia udziału w dalszych walkach, tym samym narażając rodaków na klęskę. „Iliada” uważana jest za dzieło, które wyznacza granicę między twórczością ustną a pisaną. Mimo swego pionierskiego charakteru do dziś pozostaje ona żywa, zachwyca kunsztownością formy i dokładnością plastycznego opisu.