Daj mi pić. Ćwiczenia duchowe 2

W drugim tygodniu Ćwiczeń duchownych św. Ignacy Loyola wprowadza odprawiających rekolekcje w szukanie intymnego spotkania z Osobą Jezusa i Jego słowa, aby mogli Go pełniej poznać, pokochać i naśladować.,br> Dzięki ewangelicznej kontemplacji ziemskie życie Jezusa staje się dla nich sakramentem, który umożliwia im poznanie tajemnicy samego Boga. Kto Mnie widzi, widzi także i Ojca (J 14, 9) - powie Jezus.
Patrząc na człowieczeństwo Chrystusa oczami ciała, rekolektanci poznają Jego Bóstwo oczami duszy. Całe życie Jezusa, które kontemplują, mówi im o nieskończonej miłości Boga do człowieka i jednocześnie zaprasza ich do udzielenia hojnej odpowiedzi. To pełnia Bóstwa, która jest w Chrystusie, dogłębnie uświęca każde Jego słowo, każdy czyn, każdy gest. Cała ludzka rzeczywistość doznaje w Jezusie uświęcenia. Dlatego też wszystko, co opisują Ewangelie, stanowi dla nas pouczenie o tym, kim my także jesteśmy, kim mamy się stawać i jak mamy żyć.
Dla tych, którzy nie dokonali jeszcze wyboru stanu życia, rozważania drugiego tygodnia Ćwiczeń duchownych mogą być wielką pomocą w rozeznaniu i wyborze ich powołania. Dla osób zaś, które dokonały już wyboru stanu życia, kontemplacje drugiego tygodnia prowadzą do reformy życia oraz do pogłębienia i ożywienia wiary.
"Niech szkoła Ćwiczeń duchownych będzie skutecznym środkiem przeciwko złu współczesnego człowieka, który uwikłany w ludzką zmienność żyje poza sobą zajęty zbytnio rzeczami zewnętrznymi. Niech Ćwiczenia będą kuźnią nowych ludzi, autentycznych chrześcijan, oddanych apostołów. Jest to życzenie, które zawierzam wstawiennictwu Matki Najświętszej, najpełniej oddanej kontemplacji, Mądrej Mistrzyni ćwiczeń duchownych" (Jan Paweł II).