Przełom XXIX i XXX wieku czasu ziemskiego. Na Księżycu żyją potomkowie ziemian, członków wyprawy opisanej w I tomie. Udało im się stworzyć podwaliny kultury plemiennej, ale zostali zniewoleni przez Szernów, okrutnych skrzydlatych kosmitów, którzy zasiedlili Księżyc przed ich przybyciem. Arcykapłanowi Malahudzie, jego wnuczce Ihezal i całemu plemieniu otuchy dodaje wiara w nadejście Zwycięzcy, odrodzonego Starego Człowieka, który ich wyzwoli. Gdy na Księżyc dociera z Ziemi kosmonauta Marek, uznają go za swego wybawiciela. Dzięki nowoczesnej broni, którą przywiózł ze sobą z Ziemi, odnosi zwycięstwo nad Szernami, których niedobitki chronią się w górach. Marek, zachęcony odniesionym sukcesem, podejmuje próbę zniesienia feudalizmu panującego wśród Księżycan i wprowadzenia zasad demokracji. Jednak dążenie do zmiany ich odwiecznych i uświęconych praw, wzbudza w Księżycanach niechęć do niego. Arcykapłan Elem nakazuje w końcu pojamanie Zwycięzcy, a sąd arcykapłański oddaje go motłochowi, który ma go ukamienować.
JERZY ŻUŁAWSKI (1874-1915)
Urodził się 14 lipca 1874 roku w Lipowcu, a zmarł 9 sierpnia 1915 r. w Dębicy.
Polski pisarz, poeta i dramaturg, jeden z prekursorów polskiej literatury fantastyczno-naukowej. Uczęszczał do gimnazjum w Bochni, następnie do szkoły realnej w Krakowie.
Od 1892 roku studiował na politechnice w Zurychu, zaś w latach 1895-1898 na Wydziale Filozoficznym uniwersytetu w Bernie, gdzie uzyskał doktorat. Po powrocie do Polski uczył w gimnazjum w Jaśle i Krakowie. Od 1902 roku poświęcił się wyłącznie pracy literackiej. W 1910 zamieszkał na stałe w Zakopanem. Był współzałożycielem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. W czasie I Wojny Światowej był w szeregach Strzelców,
redagował pismo ""Do Broni"". Zmarł w szpitalu wojskowym w Dębicy na tyfus brzuszny.
Debiutował w roku 1895 zbiorem wierszy ""Na strunach duszy"". Najbardziej znanym i popularnym dziełem Żuławskiego okazała się trylogia science fiction: Na srebrnym globie. Rękopis z Księżyca - Zwycięzca - Stara Ziemia, której akcja dzieje się na Księżycu. Ten cykl powieściowy został zekranizowany w 1987 roku przez stryjecznego wnuka poety – Andrzeja Żuławskiego.
Wybrane dzieła:
cykl powieściowy: Trylogia Księżycowa (1903-11), Laus feminae (1914-1916); dramaty: Dyktator (1903), Wianek mirtowy (1903), Eros i Psyche (1904), Donna Aluica (1906), Za cenę łez (1909), Koniec Mesjasza (1911), Gród Słońca (1911); zbiory poezji: Na strunach duszy (1895), Intermezzo
