Znalezione nie kradzione

Literatura zainspirowała już niejedną osobę...

Stephen King wykorzystał wcale nienowy pomysł kierowania się w życiu schematem przedstawionym w książce, niejedno morderstwo stało się doskonałe, bo wcześniej je opisano jako fikcję. Psychopatycznym czytelnikiem, którego literatura popycha do zbrodni jest Bellamy.
Geniuszem literatury John Rothstein, autor porównywany z J.D. Salingerem, twórca słynnej postaci Jimmy’ego Golda, który jednak od kilku dekad nie wydał żadnej książki. Bellamy jest wściekły, że jego ukochany autor nie jest w stanie już tworzyć i wymierza Rothsteinowi karę najdotkliwszą z możliwych. Zabija go i opróżnia jego sejf z gotówki. Kradnie też notesy zawierające co najmniej jedną niewydaną jeszcze powieść z Goldem. Morris ukrywa swój skarb, po czym za inne przestępstwo trafia do więzienia. Kilka dekad później chłopiec o nazwisku Pete Sauberg znajduje ukryty łup Bellamy’ego. Teraz Bill Hodges, Holly Gibney i Jerome Robinson muszą ratować chłopca i jego rodzinę przed mściwym Morrisem, który po trzydziestu pięciu latach, ogarnięty jeszcze większym obłędem, wychodzi na wolność.