Czasem widzimy tylko to, co chcemy zobaczyć.
Czasem to, co widzimy, zmienia nasze spojrzenie na świat.

Rosa, dziewczyna Jara, popełniła samobójstwo, kiedy oboje studiowali w Cambridge. Nie ma dnia, żeby Jar o niej nie myślał. Minęło pięć lat, ale mężczyzna nadal obsesyjnie podejrzewa, że Rosa, jego jedyna miłość, żyje. Dręczą go wizje dziewczyny, zaskakująco realistyczne i pojawiające się w nieoczekiwanych miejscach. Jego terapeuta twierdzi, że to halucynacje żałobne. Po odnalezieniu dziennika Rosy Jar podejmuje rozpaczliwe działania, by zrozumieć okoliczności jej śmierci, i nawiązuje kontakt z dziennikarzem, który napisał o rekrutowaniu studentów Cambridge do brytyjskich służb specjalnych. Im głębiej jednak zanurza się w tę sprawę, tym bardziej czuje się zdezorientowany. Trafia do mrocznego półświatka, gdzie nic nie jest tym, czym się wydaje, i nikomu nie można ufać; trafia w sam środek szeroko zakrojonej intrygi, która nieodwołalnie wszystko zmienia.