Zbrodnia na alianckich lotnikach. Tragiczny koniec Wielkiej Ucieczki

Co znajdziesz w odcinku:
(02:25) Ogłoszenia i linki
OkruchyHistorii: ⁠https://www.facebook.com/OkruchyHistorii2.0⁠
PATRONITE Historii, jakiej nie znacie (książki dla Was): ⁠https://patronite.pl/Historiajakiejnieznacie⁠
(05:15) Niemieckie obozy jenieckie w czasie wojny. Jak były zorganizowane?
(09:00) Jak jeńcy w Żaganiu wykopali trzy tunele
(18:45) Przebieg słynnej Wielkiej Ucieczki
(22:45) Tragedia jeńców i dochodzenie RAF
24 marca 1944 roku około 200 więźniów podęło próbę ucieczki z niemieckiego obozu jenieckiego Stalag Luft III. 87 z nich uciekło przez jeden z trzech tuneli, ale tylko trzem udało się uniknąć ponownego złapania. Dla 50 zbiegłych jeńców wojennych próba ucieczki była jednoznaczna z wyrokiem śmierci: ponownie schwytani byli rozstrzeliwani na bezpośredni rozkaz Adolfa Hitlera. Oficjalnie uzasadniano tę jedną z tysięcy niemieckich zbrodni wojennych jako „zastrzelenie jeńca podczas próby ucieczki”. To historia ciekawa także z tego powodu. Obóz z którego uciekali jeńcy znajdował się pod niemieckim miasteczkiem Sagan am Bober, które dziś jest w granicach Polski. To Żagań na ziemi lubuskiej, 40 kilometrów od granicy niemieckiej i 100 od czeskiej. Lokalizacja tego założonego w 1942 roku obozu jenieckiego dla lotników nie była przypadkowa. Położenie na słabo zaludnionym terenie ponad 600 km od neutralnej Szwajcarii i blisko 300 km od wybrzeża Bałtyku miało za zadanie zniechęcenie do podjęcia prób wydostania się z miejsca odosobnienia dla złapanych przez Niemców lotników. Na przełomie lat 1944–1945 w Stalagu Luft 3 przetrzymywano ok. 10 tysięcy jeńców, w tym ok. 100 Polaków. Obóz był traktowany, jako miejsce gdzie kierowano wszystkich niesfornych więźniów podejmujących próbę ucieczki.