Obszerna nowela „Za chlebem” z roku 1880 przedstawia losy Wawrzona Toporka i jego córki Marysi. Opuszczają oni rodzinne Lipińce i wiedzieni obietnicą dostatniego życia emigrują do Ameryki. Uciążliwa podróż statkiem okazuje się jednak tylko preludium przed prawdziwym koszmarem, jaki spotyka tę dwójkę nieprzystosowanych do lokalnych warunków ludzi. Henryk Sienkiewicz – jeden z najznakomitszych polskich nowelistów – dzieli się z czytelnikami swymi spostrzeżeniami z pobytu w Stanach Zjednoczonych, często traktowanych jak ziemia obiecana. Przestroga przed emigracyjną gorączką nabiera tu iście pesymistycznego wymiaru.