Ewa Felińska – samodzielna matka, wskutek konspiracyjnej działalności w carskiej Rosji zostaje pojmana i osadzona w areszcie w Wilnie. Po długotrwałym śledztwie, jako jedna z pierwszych kobiet-zesłanek, otrzymuje nakaz zamieszkania w Berezowie na głębokiej Syberii. Przez kilka miesięcy podróżuje do celu zesłania powozem, pocztą, statkiem… W kraju – na Wołyniu pozostaje jej sześcioro dzieci i schorowana matka, najstarsza córka ma 17 lat. Po dwóch latach Ewa otrzymuje możliwość przeniesienia się znacznie bliżej rodziny, do Saratowa. Tam mogły odwiedzić ją ukochane dzieci. Jak opisała przeżycia z wygnania, by cenzorzy dopuścili je do publikacji? Posłuchajcie…