Paryskie uliczki i bezdroża francuskiej prowincji prowadzą Klarę nie tylko do rozwikłania rodzinnych sekretów, ale także – a może przede wszystkim – do odnalezienia własnego „ja”. Jednak zanim to się stanie dziewczyna spędza długie godziny wypełnione samotnością i tęsknotą w wielkim zimnym domu. Nieustannie czeka: na powroty ojca, na miłość matki, na słońce, które przebije się przez szarość lat osiemdziesiątych, i na dzień, w którym Karol – najbliższy przyjaciel – odwzajemni jej uczucie.
Gdy codzienność staje się nie do zniesienia, dwudziestoletnia Klara postanawia opuścić Kalisz i wyjechać do Paryża, by rozpocząć nowe życie. Nie spodziewa się jednak, że z dala od domu będzie musiała zmierzyć z przeszłością, trudnymi relacjami rodzinnymi, ani tego, że dzięki tej decyzji pozna kim jest i podaruje sobie szansę na lepszą przyszłość.
Jest to opowieść o wybaczaniu, istocie komunikacji między ludźmi, jak i jej ułomnościami, o odwadze, odczuwaniu i szukaniu własnej tożsamości oraz swojego miejsca na ziemi.
Towarzyszenie Klarze w podróży to uczta dla czytelniczych zmysłów, a sama bohaterka to postać nieoczywista, której wybory mogą dziwić, ale w której łatwo odnaleźć cząstkę siebie.
Powieść „To ja, Klara” to studium wrażliwości i kobiecości, ale też wielkiej siły. Pomaga ona odpowiedzieć na pytanie: czy warto odrzucać życiowe szanse w imię dziecięcych marzeń?
W lekturze odnajdą się zarówno młode jak i kobiety dojrzałe, ciekawe siebie, świata i zmian. W podróży Klary i jej wzrastaniu łatwo dostrzec własną postać. Lektura obowiązkowa dla miłośniczek kunsztownej literatury obyczajowej i dla wielbicieli paryskiej kultury.
