„Tako rzecze Zaratustra”, dzięki swojemu kunsztownemu literackiemu stylowi jest najbardziej znanym dziełem w dorobku Nietzschego. W założeniu autora, miało popularyzować jego filozofię wśród szerokiego kręgu odbiorców. Słowami Zaratustry, proroka, który zstąpił między ludzi, by głosić swe idee, Nietzsche rozprawia się z platonizmem i chrześcijaństwem, obwiniając je o złą kondycję współczesnego człowieka. Jako drogę do przełamania bierności wskazuje wolę mocy i afirmację bytu. Przedstawia ideę nadczłowieka, do której ludzkość powinna dążyć. Jednakże ludzie pozostają głusi na nauki Zaratustry i tylko nieliczni z nich wstąpią na drogę ku wyższemu bytowi.
Profetyczny styl, pełen symboli i przypowieści sprawia, że dzieło jest niejednoznaczne i trudne w interpretacji. Doczekało się szerokiej recepcji, wywierając wpływ nie tylko na myśl filozoficzną, antropologię kultury, czy prace Carla Gustava Junga, ale też na twórców różnych dziedzin sztuki m.in. Stanisława Przybyszewskiego, Richarda Straussa czy Gustava Mahlera.
