Szlaki duchowości powszechnej (20): oto mądrość

Piotr Sikora, filozof, publicysta „Tygodnika” i nauczyciel medytacji zaprasza do wspólnego poznawania tekstów chrześcijaństwa i buddyzmu oraz innych tradycji, i do wspólnych praktyk duchowych.Inspiracją do tego odcinka jest sutra Szóstego Patriarchy Zen, Hui Nenga:„Umysł jest niezmierzony jak przestrzeń, wolny od ograniczeń. Nie jest kwadratowy ani okrągły, duży ani mały, nie jest niebieski ani żółty, czerwony ani biały. Nie ma w nim góry ani dołu, długiego ani krótkiego. Nie ma gniewu ani radości, tego, co właściwe ani niewłaściwe, ani dobra, ani zła. Nie ma pragnienia ani unikania. 
(…)
Wszystkie rzeczy znajdują się w waszej pierwotnej naturze. Jeśli doświadczanie dobra i zła każdej, jednak nie chwytacie się jednego ani drugiego, ani ich nich odrzucacie i nie pozwalacie, aby miały one na was wpływ - to właśnie nazywam wielkością.
(…)
Umysł jest tak rozległy, że przenika wszechświat. Kiedy używa się go w odpowiedni sposób, tak, że funkcjonuje z pełną jasnością, wtedy rozpoznaje wszystko. Wszystko jest jednym, jedno jest wszystkim. Przychodzenie i odchodzenie, substancja umysłu pozbawiona przeszkód - oto mądrość.
(…)
Kiedy lgniecie do zjawisk, pojawia się życie i śmierć, jak fale na powierzchni wody - oto co nazywam „tym brzegiem”. Kiedy stajecie się wolni od zjawisk, życie i śmierć nie istnieją, jak płynąca swobodnie woda - oto co nazywam „tamtym brzegiem”.
(…)
Przyjaciele, zwykli śmiertelnicy są buddami, ułomności też są oświeceniem. Przed chwilą pogrążeni w ułudzie, byliście zwykłymi śmiertelnikami, oświeceni chwilę później - jesteście buddami. Lgnięcie do zjawisk chwilę wcześniej było ułomnością, wyzwolenie się od przywiązania chwilę później jest oświeceniem”.Wszystkie odcinki „Szlaków duchowości powszechnej” w wersji dla subskrybentów, bez części autopromocyjnej, dostępne są w serwisie Tygodnika Powszechnego.Jak zacząć medytować?Wystarczy kilka minut czasu i w miarę spokojne miejsce. „Usiądź wygodnie, ale też w taki sposób, żeby Twoje ciało nie przeszkadzało czujności umysłu, albo nawet ją wspierało. Dla mnie taką postawą jest po prostu siedzenie z wyprostowanym kręgosłupem” – radzi Piotr Sikora. Nauczyciel medytacji zaczyna od wprowadzenia, w którym rozważa cytat będący inspiracją odcinka. Później od dźwięku gongu zaczyna się praktyka, podczas której słyszymy sugestie tego, co można w jej trakcie robić. „Ale czujcie się wolni, aby iść za moimi sugestiami lub praktykować w swój własny sposób” – zachęca Piotr Sikora. – Podobnie, gdy zabrzmi drugi gong, który będzie znakiem końca praktyki, też czujcie się wolni, żeby wrócić do swoich zajęć lub popraktykować jeszcze dalej”.Muzyka: Michał WoźniakProdukcja: Michał KuźmińskiFotografia: Grażyna Makara