Szlaki duchowości powszechnej (18): Prawdziwa potrzeba

Piotr Sikora, filozof, publicysta „Tygodnika” i nauczyciel medytacji zaprasza do wspólnego poznawania tekstów chrześcijaństwa i buddyzmu oraz innych tradycji, i do wspólnych praktyk duchowych.Oto co opowiedział rabbi Mosze Lejb: „Jak trzeba kochać ludzi, nauczyłem się od pewnego chłopa. Ów chłop siedział wraz z innymi w szynku i pił. Długo milczał, jak inni, ale serce zmiękło mu pod wpływem wina, więc zagadnął wreszcie sąsiada: »Powiedz mi, czy mnie kochasz?« Tamten odparł: »Bardzo cię kocham«. »Powiadasz, że mnie kochasz – rzekł chłop – a nawet nie wiesz, co mi doskwiera. Gdybyś naprawdę mnie kochał, z pewnością byś wiedział«. Tamten nie potrafił nic odrzec, a ten, co pytał, znowu zamilkł. Ale ja zrozumiałem: miłość do ludzi polega na tym, aby wyczuwać ich potrzeby i brać na siebie ich cierpienia”.
Martin Buber, „Opowieści Chasydów”, przeł. Paweł HertzNie musisz już czekać na kolejną niedzielę! Chcesz mieć wcześniejszy dostęp do wszystkich odcinków cyklu bez części autopromocyjnej? „Szlaki duchowości powszechnej” w wersji dla subskrybentów dostępne są w serwisie Tygodnika Powszechnego.Jak zacząć medytować?Wystarczy kilka minut czasu i w miarę spokojne miejsce. „Usiądź wygodnie, ale też w taki sposób, żeby Twoje ciało nie przeszkadzało czujności umysłu, albo nawet ją wspierało. Dla mnie taką postawą jest po prostu siedzenie z wyprostowanym kręgosłupem” – radzi Piotr Sikora. Nauczyciel medytacji zaczyna od wprowadzenia, w którym rozważa cytat będący inspiracją odcinka. Później od dźwięku gongu zaczyna się praktyka, podczas której słyszymy sugestie tego, co można w jej trakcie robić. „Ale czujcie się wolni, aby iść za moimi sugestiami lub praktykować w swój własny sposób” – zachęca Piotr Sikora. – Podobnie, gdy zabrzmi drugi gong, który będzie znakiem końca praktyki, też czujcie się wolni, żeby wrócić do swoich zajęć lub popraktykować jeszcze dalej”.Muzyka: Michał WoźniakProdukcja: Michał Kuźmiński, Oliwia ŚwiątekFotografia: Grażyna Makara