Szklarnia to zbiór dwudziestu dwu opowiadań o trudnych relacjach. Związki toksyczne i wypalone, matki, które nie potrafią być matkami, ojcowie przekraczający granice ojcowskiej miłości, samotność i niemożność odczuwania emocji. To także opowiadania o pamięci, o tym, jak kształtuje nas przeszłość i o niemożności uchwycenia prawdziwego obrazu zdarzeń. O złudzeniach, które wypełniają nasze życie i największym: że to my to życie kształtujemy. Bohaterowie często nie potrafią zrobić kroku do przodu i tkwią w sytuacjach nieprzynoszących radości, pozwalając, żeby życie żyło się za nich. Czasem jedno zdarzenie pozwala im spojrzeć na nie inaczej. Ale czy je zmienić? Zmiana zazwyczaj jest pozorna: a jeśli już zachodzi, to raczej nie dlatego, że sami pociągają za sznurki. Odpowiedzią na niewygodę i niemiłość bywają wyimaginowane, oniryczne światy, do których nikt z zewnątrz nie ma dostępu. Gdyby poznać prawdę, odrzeć ich wyobrażenia z sennych woali, nie pozostanie nic. Stopnieją zamki ze śniegu, martwy gołąb na balkonie nigdzie już nie odleci, po wacie cukrowej zostanie tylko patyk.