Trzydziestoletnia Dagmara Brewka pochodzi z patologicznej rodziny, na skutek źle ulokowanych uczuć sama również wpada w nałóg i kończy jako bezdomna na ulicach Gdańska. Gdy jej współtowarzysze dokonują napadu, policja proponuje, by kobieta została świadkiem zdarzenia. Wkrótce, w wyniku nieszczęśliwych wypadków Dagmara zjawia się we Fromborku, gdzie trafia do szpitala, a następnie na terapię.
Gdy po ciężkich chwilach udaje jej się dostać pracę w bibliotece i wynająć skromny pokój jest najszczęśliwsza na świecie. Pewnego dnia policjant – samotny wdowiec – przynosi Dagmarze wezwanie na rozprawę, a jej z trudem zbudowany spokój chwieje się w posadach.
Jak bardzo demony z przeszłości się o nią upomną? Jakie jeszcze sekrety skrywa bibliotekarka?
Wioletta Piasecka buduje obraz kobiety po przejściach. I daje nadzieję, że zawsze jest możliwe lepsze jutro!
