Dwadzieścia dwie satyry Ignacego Krasickiego, które po raz pierwszy w ręce czytelników trafiły w roku 1778 (część pierwsza) oraz 1784 (część druga). Krasicki realizuje w nich założenie typizacji: karci błędy, lecz nie uderza w konkretnych ludzi. Gani pijaństwo i hazard („Pijaństwo”, „Gracz”), zaleca oszczędność i kultywowanie staropolskich cnót dworku szlacheckiego („Żona modna”, „Pan niewart sługi”), nawołuje do skromności, rozsądku i lojalności wobec ojczyzny („Człowiek i zwierz”, „Mędrek”). Demaskatorski charakter satyry oraz jej bezimienność wiążą się z oświeceniową próbą walki z wadami znamiennymi dla ogółu.
Spis utworów:
Część pierwsza:
„Do króla”
„Świat zepsuty”
„Złość ukryta i jawna”
„Szczęśliwość filutów”
„Marnotrawstwo”
„Oszczędność”
„Pijaństwo”
„Przeszkoda młodemu”
„Żona modna”
„Życie dworskie”
„Pan niewart sługi”
„Gracz”
„Palinodia”
Część druga:
„Pochwała milczenia”
„Pochwała wieku”
„Pochwała głupstwa”
„Wziętość”
„Człowiek i zwierz”
„Klatki”
„Mędrek”
„Małżeństwo”
„Podróż”
