Sándor Márai - Dzieło Garrenów

W trzydziestym siódmym odcinku rozmawiają: Teresa Worowska, tłumaczka, autorka przekładu cyklu powieściowego „Dzieło Garrenów” Sándora Máraiego i Piotr Gociek, dziennikarz i podcaster.„Dzieło Garrenów” (1930–1948) Sándora Máraiego to pięcioczęściowa saga o rodzinie Garrenów – zamożnych przedstawicielach środkowoeuropejskiego mieszczaństwa. Autor w kolejnych tomach ukazuje losy tego rodu na tle burzliwych wydarzeń pierwszej połowy XX wieku: dwóch wojen, rewolucji, postępującej industrializacji i urbanizacji. Pod ich wpływem dotychczasowy ład rozpada się, dawne wartości, kultura i idee ustępują miejsca nowoczesnemu porządkowi. „Dzieło Garrenów” zachwyca kunsztem literackim i przenikliwością obserwacji Máraiego. Obecne wydanie ukazuje się po raz pierwszy w Polsce zgodnie z jego zamysłem – jako całość i pod wspólnym tytułem.
Tom I  „Zbuntowani. Zazdrośni” W „Zbuntowanych” poznajemy grupę gimnazjalistów, którzy mimo trwającej wojny tworzą własny, niemal sakralny świat przyjaźni i rytuałów. Ich bunt i utrata niewinności są próbą odnalezienia tożsamości poza światem ojców. „Zazdrośni” ukazują powrót najstarszego syna rodu do rodzinnego miasta, by czuwać przy łożu umierającego ojca. To symboliczny koniec epoki – wraz ze śmiercią patriarchy i utratą miasta rozpada się dawny świat Garrenów.
Tom II „Obcy. Znieważeni” „Obcy” przedstawiają śmierć ojca i zajęcie rodzinnego miasta przez nowych przybyszów jako symbol końca świata wartości i tradycji. W „Znieważonych” Péter Garren, przebywając w międzywojennym Paryżu, staje się świadkiem rodzącego się totalitaryzmu i zaniku kultury opartej na rozumie i wolności. Głos ideologii zagłusza indywidualne myślenie, a losy bohaterów odsłaniają pęknięcie w tożsamości Europy.
Tom III „Maruderzy” Ostatnia część sagi prowadzi Pétera Garrena do Berlina, gdzie staje się świadkiem wiecu Hitlera – wydarzenia opisanego przez Máraiego z wyjątkową przenikliwością. Rozmowa z uwięzionym pisarzem (wzorowanym na Tomaszu Mannie) i powrót do rodzinnego miasta zamykają losy rodu. „Maruderzy” to elegia dla świata, który odszedł, oraz pytanie o trwanie wartości w rzeczywistości na nowo urządzanej.