„Do cech charakterystycznych pierwotnej religii rzymskiej należy bezosobowość bóstw i ścisła ich specjalizacja. Jedne czuwały nad zasiewem zbóż inne strzegły nasion znajdujących się w ziemi, jeszcze inne ich wzejścia. Nie bez złośliwości opowiada o tym św. Augustyn, wielki pisarz chrześcijański z przełomu IV i V wieku naszej ery: „Rzymianie nie uznali za stosowne powierzyć zarządzania okolicami wiejskimi jakiemuś jednemu bóstwu lecz równinę oddali bogini ról Rusinie, grzbiety gór Jugatynowi, nad pagórkami ustanowili Kollatynę, nad dolinami Wallonię. Nie mogli nawet znaleźć takiej jednej Segecji, by raz na zawsze oddać jej w opiekę zasiewy, lecz nad ziarnem dopiero posianym, dopiero znajdującym się w ziemi woleli ustanowić boginię Seję. ...”