Powieść „Powrót Wilka” zdobyła Nagrodę Literacką Miasta Gdańska i wygrała pomorsko kaszubski konkurs „Costerina” w kategorii prozy.
Napisał ją scenarzysta, więc jeśli słuchając audiobooka zamkniecie oczy, zobaczycie film.
Akcja zaczyna się 2 września 2005 przed świtem, gdy po dziewiętnastu latach Wilk płynie swoim jachtem z Kanady do Gdyni. Historia kończy się następnego dnia rano, w tym samym miejscu, na Zatoce Gdańskiej. Przedtem jednak Wilk spotka się ze swoim synem, którego nigdy nie widział, jego matką, z grupą dawnych przyjaciół oraz swoim esbeckim prześladowcą.
W ciągu jednego, pełnego wrażeń dnia, zaskoczy Was wiele zwrotów akcji. Nic na końcu nie będzie takie samo jak na początku.
„Powrót Wilka” to opowieść o grupce przyjaciół, których w młodości połączyła konspiracyjna walka, miłość, zdrada, zbrodnia i 50 tysięcy dolarów, które ktoś ukradł. Może zrobił to jeden z nich? Nie wszyscy chcą, by prawda wyszła na jaw.
Każdy z 40 rozdziałów, chociaż opowiadany w trzeciej osobie, przedstawia świat widziany oczami jednego z kilku bohaterów. Początkowo wydaje się, że to zupełnie różne historie, ale nie dajcie się zwieść. Losy postaci szybko zaczną się splatać w skomplikowany, mocny węzeł. Sugestywna interpretacja Mirosława Baki zaciśnie go jeszcze bardziej.
Jeśli macie wątpliwości, czy warto wysłuchać audiobooka „Powrotu Wilka”, zapoznajcie się z werdyktem jury konkursu, który powieść wygrała.
Werdykt jury
Jerzy Kwiatkowski po debiucie Zbigniewa Herberta napisał, że celem tego poety nie jest nowość, ale doskonałość. Na nowatorstwie nie zależy także Mirosławowi Tomaszewskiemu, autorowi powieści „Powrót Wilka”, zwyciężczyni w Konkursie Literackim im. Bolesława Faca w roku 2020. To świetnie wyrobione prozatorskie ciasto, w którym co i rusz natrafiamy na mięsiste rodzynki metafor. Prostota i naturalność stylu tej książki harmonizuje z jej imperatywem etycznym, ponieważ „Powrót Wilka” jest w gruncie rzeczy historią o sprawiedliwości, która w taki czy inny sposób dosięga każdego z nas, oraz o najważniejszej być może cesze człowieczeństwa, jaką jest zdolność do przebaczania. Bohaterowie powieści spotykają się po latach przy jednym stole, by uświadomić sobie, jak daleko oddalili się od swoich młodzieńczych marzeń, na jakie poszli kompromisy, jakim lękom ulegli. Konfrontują się, by stanąć w prawdzie o sobie i wydać się na pastwę cudzych sądów. Wszystko to jako żywo przypomina grecką tragedię, w której postaci kolejno wchodzą na scenę, akcja zamyka się w ciągu doby, a finał oferuje katharsis, choć „Powrót Wilka” wolny on jest od moralizatorskiej puenty. Paliwem dla fabuły są zweryfikowane przez życie pragnienia i namiętności grupy przyjaciół (łączyła ich pasja żeglarska), lecz przede wszystkim zdrada jednego z nich, który – jak się po latach okazało – donosił na kolegów Służbie Bezpieczeństwa PRL. Wyraźnie zarysowane tło polityczne i społeczne sprawia, że „Powrót Wilka” jest świetnym kandydatem do tytułu „powieści pokoleniowej” i bez wątpienia znajdzie entuzjastów wśród czytelników urodzonych w latach 50. i 60. ubiegłego wieku. Największa wartość książki Mirosława Tomaszewskiego tkwi jednak w tym, że wierna historycznemu konkretowi i zaczepiona w obyczajowej oraz topograficznej realności jest jednocześnie utworem uniwersalnym, pokazującym, że życie toczy się na ogół inaczej, niż je sobie wymarzyliśmy, i – co najważniejsze – że tylko wyrozumiałość, empatia i przebaczenie mogą nas uchronić przed piekłem na ziemi.
Jury Gdańskiego Konkursu Literackiego im. Bolesława Faca
prof. Ewa Nawrocka
Salcia Hałas
Tadeusz Dąbrowski
Jarosław Zalesiński
