Blisko 700 audiobooków, których posłuchasz tylko w Audiotece
Ponad 200 pełnych rozmachu superprodukcji i audioseriali
27,99 zł
Poza Audioteka Klub
Opis
Nowa książka najczęściej nagradzanej dziennikarki 2015 roku.
Zbiór reportaży Justyny Kopińskiej „Polska odwraca oczy” to opowieści o najważniejszych niewyjaśnionych sprawach ostatnich lat.
– Zawsze chciałam być policjantką śledczą – mówi Kopińska. – Odkrywać ukryte sprawy dotyczące przemocy dotykającej bezbronnych ludzi. Dziś robię to przez dziennikarstwo.
W książce m.in. reportaż o dręczonych pacjentach szpitala psychiatrycznego w Starogardzie Gdańskim („Oddział chorych ze strachu”) i tuszowaniu najtrudniejszych spraw o zabójstwo („Ten trup się nie liczy”) oraz nigdy niepublikowane teksty, które powstały specjalnie na potrzeby tego zbioru. Z reportaży Kopińskiej wyłania się obraz nieskutecznego wymiaru sprawiedliwości i ludzi pozostawionych z poczuciem krzywdy. Po publikacji jej tekstów przestępcy trafiali do więzienia, a w prawie wprowadzano zmiany dotyczące bezpieczeństwa w instytucjach zamkniętych.
Justyna Kopińska – dziennikarka, socjolożka. W 2015 roku ukazała się jej książka „Czy Bóg wybaczy siostrze Bernadetcie” – opis śledztwa w sprawie zaginięcia Mateusza Domaradzkiego i przemocy w ośrodku Sióstr Boromeuszek w Zabrzu. Doświadczenie międzynarodowe zdobywała w Stanach Zjednoczonych i Afryce Środkowej. Obecnie pracuje jako reporterka „Dużego Formatu” – magazynu „Gazety Wyborczej”. Jest laureatką nagrody dziennikarskiej Amnesty International, dwukrotną finalistką Nagrody im. Teresy Torańskiej w kategorii „Najlepszy materiał dziennikarski roku” i finalistką Grand Press oraz Mediatorów w kategorii „Najbardziej znane publikacje”. W 2014 roku otrzymała wyróżnienie im. Andrzeja Woyciechowskiego.
Jak słuchać audiobooka?
Słuchaj audiobooka na urządzeniach Android i iOS w aplikacji Audioteki
Oceny i opinie słuchaczy
4.9
Średnia z 399 ocen: 4.9Średnia z 399 ocen
Tylko zalogowani użytkownicy mogą ocenić produkt. Zaloguj się
Karolina
9.05.2018
Ocena użytkownika Karolina z 9.05.2018, ocena 5; Mocne, szokujące, poruszające. Tym straszniejsze, że te historie napisało życie. Niedowierzanie, ból i wściekłość to uczucia, które targały mną na przemian przy lekturze reportaży pani Justyny Kopińskiej. Byłam przerażona, pojawiły się łzy... Ale ani przez chwilę nie żałowałam, że porwałam się na tę lekturę, bo o tym trzeba mówić i wiedzieć. Dlatego podziwiam pisarkę za jej odwagę i bezkompromisowość w dociekaniu prawdy, obnażaniu patologii polskiego systemu edukacji, więziennictwa, policji, sądownictwa czy służby zdrowia oraz słabości natury ludzkiej. Dzięki tym reportażom udało się dosłownie ocalić czyjeś życie i dociec sprawiedliwości. Wierzę, że dopóki będą wśród nas tacy dziennikarze jak pani Justyna wielu tzw. porządnym ludziom u władzy czy na stanowiskach nie uda się ukryć ich przestępstw. Tak pojmuję prawdziwe dziennikarstwo. Jednak najważniejsze, aby nikt z nas nie odwracał oczu...Mocne, szokujące, poruszające. Tym straszniejsze, że te historie napisało życie. Niedowierzanie, ból i wściekłość to uczucia, które targały mną na przemian przy lekturze reportaży pani Justyny Kopińskiej. Byłam przerażona, pojawiły się łzy... Ale ani przez chwilę nie żałowałam, że porwałam się na tę lekturę, bo o tym trzeba mówić i wiedzieć. Dlatego podziwiam pisarkę za jej odwagę i bezkompromisowość w dociekaniu prawdy, obnażaniu patologii polskiego systemu edukacji, więziennictwa, policji, sądownictwa czy służby zdrowia oraz słabości natury ludzkiej. Dzięki tym reportażom udało się dosłownie ocalić czyjeś życie i dociec sprawiedliwości. Wierzę, że dopóki będą wśród nas tacy dziennikarze jak pani Justyna wielu tzw. porządnym ludziom u władzy czy na stanowiskach nie uda się ukryć ich przestępstw. Tak pojmuję prawdziwe dziennikarstwo. Jednak najważniejsze, aby nikt z nas nie odwracał oczu...
Katarzyna
19.10.2024
Ocena użytkownika Katarzyna z 19.10.2024, ocena 5; Jest to seria opowieści o zdarzeniach, które są tak szokujące, że trudno znaleźć słowa aby wyrazić, co się czuje po zakończeniu czytania.Jedyne słowo, które się ciśnie na usta to "bezsilność"
Powstaje dysonans poznawczy pomiędzy tym co jest a tym jak powinno być.
Przekaz jest mocny, napisany w dobrym, reporterskim stylu; autorka używa dosadnych słów i zadaje konkretne pytania, celując prosto w sedno sprawy.Skłania do myślenia czy "na własnym podwórku" mamy szansę nie odwracać wzroku.Jest to seria opowieści o zdarzeniach, które są tak szokujące, że trudno znaleźć słowa aby wyrazić, co się czuje po zakończeniu czytania.Jedyne słowo, które się ciśnie na usta to "bezsilność"
Powstaje dysonans poznawczy pomiędzy tym co jest a tym jak powinno być.
Przekaz jest mocny, napisany w dobrym, reporterskim stylu; autorka używa dosadnych słów i zadaje konkretne pytania, celując prosto w sedno sprawy.Skłania do myślenia czy "na własnym podwórku" mamy szansę nie odwracać wzroku.
Aga
17.05.2018
Ocena użytkownika Aga z 17.05.2018, ocena 5; Bardzo dobra książka w postaci reportażu. Przedstawia jedne z głośniejszych spraw kryminalnych ostatnich lat. Mimo, że się słucha o tych sprawach po raz kolejny nadal przerażają - Beztroska policji, lekkość podchodzenia do dowodów, los ludzi, którzy wpadną w mechanizmy systemu. Człowiek ma nadzieję nigdy nie znaleźć się na ich miejscu.
Lektor – czyli pani Czubówna – idealnie dobrany do tematyki. Jak zwykle fantastyczne czytanieBardzo dobra książka w postaci reportażu. Przedstawia jedne z głośniejszych spraw kryminalnych ostatnich lat. Mimo, że się słucha o tych sprawach po raz kolejny nadal przerażają - Beztroska policji, lekkość podchodzenia do dowodów, los ludzi, którzy wpadną w mechanizmy systemu. Człowiek ma nadzieję nigdy nie znaleźć się na ich miejscu.
Lektor – czyli pani Czubówna – idealnie dobrany do tematyki. Jak zwykle fantastyczne czytanie
Opinie pochodzą od zarejestrowanych Klientów, którzy dokonali zakupu naszego produktu lub usługi. Opinie są zbierane, weryfikowane i publikowane zgodnie z Warunkami opiniowania.
