W poprzednim odcinku: Krak wygnał żonę wraz z dzieckiem, uwiedziony przez piękną rusałkę.
Krak i Welinda, pod postacią Wesny, wracają na Wawel. Ich związek nie jest szczęśliwy, choć rusałka rodzi władcy ukochaną córkę, Wandę. Młodzi synowie knezia, Krakus i Leszek przygotowują się do wiosennego wyścigu konnego o Wężową Koronę. Welinda uwodzi Leszka podczas ludowej zabawy i namawia go, by rozrzucił na trasie żelazne ćwieki. Służący w karczmie mały Zgub podsłuchuje ich i donosi o wszystkim Krakusowi i skrzatom Madeja. Starszy brat postanawia ukarać młodszego i wysypać gwoździe na jego drodze. Podczas zawodów Leszek spada z konia i rani się w nogę. Oskarża Krakusa o podstęp z kolcami, lecz dzięki zeznaniom skrzatów i małego Zguba prawda wychodzi na jaw. Zgub zostaje wynagrodzony, oddany na naukę do szewca i obdarzony przyjaźnią księżniczki Wandy. Latem nastaje wielka susza i nieurodzaj. Głodny lud gromadzi się przed bramami, domagając pomocy od księcia. Krak przymusza Welindę, by zaśpiewała ożywczą pieśń, jak kiedyś czyniła to Wesna. Gdy rusałka wychodzi na wały i zaczyna magiczny śpiew, opada z niej złudne przebranie Wesny, a nad Krakowem gromadzą się ciemne chmury. Rozwścieczeni ludzie ciskają kamieniami w czarownicę, wtedy ona rzuca się w nurty Wisły. Z północy nadlatuje czarny żmij, którego wiedźma przywołała swą pieśnią.
W następnym odcinku: Krak będzie walczył ze smokiem, brat zabije brata, wiślański tron straci następców, a Wanda przyjaciela.