Na kartach historii Polski zapisało się wielu dzielnych rycerzy, ale żaden nich nie okrył się taką sławą i chlubą, jak Zawisza Czarny. Rycerz po mistrzowsku władał mieczem i wiedział, czym jest honor. Służył Bogu i ojczyźnie. Był też doradcą monarchy. Akcja powieści rozpoczyna się już po śmierci Zawiszy, gdy królewski sekretarz pisze mowę pożegnalną na jego pogrzeb. Niestety biskup krakowski poddaje w wątpliwość nieskazitelność rycerza.