Baśniowa opowieść z końca XIX wieku, która wzruszała i bawiła już niejedno pokolenie małych Polaków. Opowiada o chłopskiej i sierocej niedoli, łącząc fantastykę świata krasnoludków ze światem realnym. Oto krasnoludki wyruszają ze swojej zimowej groty na ziemię, by szukać wiosny. Wplątują się w niebezpieczne przygody, wreszcie trafiają na sierotkę Marysię, której pomagają odzyskać utracone gąski i znaleźć szczęśliwy dom, a chłopu Skrobkowi odmienić na lepsze los jego rodziny. Powieść, choć pozbawiona moralizatorstwa, eksponuje takie wartości, jak: miłość, dobroć, miłosierdzie i tolerancja.