Opinie (72)

Przepiękny wywiad z profesorem Ventilation??. Pięknie jest posłuchać jak ktoś otwarcie, bez ogródek mówi o swoim życiu. ??

Mój mistrz!

O dobrym życiu

i. Jak na zazwyczaj genialnego Vetulaniego - pewnej części ciała treść książki nie urywa. Do rozdziału IX właściwie nuda (choć i w niej pojawiło się parę smaczków typu wierszyk o bąku i chlaniu w Piwnicy), a jeśli nie nuda, to właściwe zero absolutne w temacie wiedzy, nauki, filozofii nauki. ii. No i nie mogło się obyć bez obecnej od 30 lat, polskiej pseudopolityki, w tym: pisów; tusków; Żydów; antysemityzmów, solidarności i Kiszczaków/Jaruzelskich (których Vetulani "nie kocha, ale i nie potępia). Ta część nie więcej niż 3. Aż 3 ze względu na moc nazwiska Vetulaniego i ciekawe fragmenty dotyczące roli Jego buntowniczej natury w życiu zawodowym. iii. Od IX rozdziału, zaczyna się mowa na poziomie, plus tematy popularnonaukowe. Ta część nie mniej niż 4. Nawet piątka. Za jedno zdanie na temat Ryśka Dawkinsa, do kórego modlą się dziś "nowocześni" ateiści - daję szóstkę. To był 'technical knock-out', w wykonaniu Vetulaniego. iiii. Książki nie moge nie polecić, ponieważ myśl Vetulaniego warto studiować - w ogóle. Nawet wtedy, jeśli się z Nim człowiek nie zgadza w kwestiach światopoglądowych; fani lewactwologiki, przy kilku fragmentach dostaną spazmów ze szczęścia - libertyni także. Zacietrzewieni nibyprawicowcy, którzy konserwatyzm utożsamiaja z życiem w konserwie, mogą się chwilami mocno nie zgadzać z Panem Profesorem. iiiii. WNIOSEK: Vetulani jest (właściwie był) rewelacyjny jako naukowiec, badacz, wykładowca, popularyzator wiedzy (w tym wiedzy "zakazanej", czyli niepopularyowanej przez przez przemysł czy wielki biznes). Rewelacyjny, jeśli mówi o tym, w czym jest mistrzem. Jeśli wychodzi poza wątki naukowo-dydaktyczno-badawczo-neurologiczno-farmakologiczno-biologiczne, i zaczyna mówić o polityce i historii, to - dla mnie przynajmniej - czar mistrza gdzieś tryska. Zanika - znaczy się. Odnoszę wrażenie, że Vetulani - wsłuchując się w Jego niektóre wypowiedzi -światopoglądowe, podchodzi do życia "dyplomatycznie", czyli mówi tak, żeby za dużo sie nie opowiadać, że żadnej stronie. Dziwi mnie to, ponieważ w tematach naukowo-medycznych jedzie orką równo i się nie certoli, w tym nie bawi w dyplomację. Kur*y lecą w książce wielokrotnie - za co akurat Vetulaniego cenię, bo dodaje mu kolorytu i oddaje Jego nietuzinkową, buntowniczą osobowość. PS Czekam na moment kiedy będzie można kupować poszczególne rozdziały książek. Tu bym kupił 15 minus 8 rozdziałów.