Utrzymana w duchu oświecenia satyra, która krytykuje wady społeczne, również te obecne w Kościele. W 1778 roku “Monachomachia” wywołała wielką falę oburzenia wśród duchownych, zdobywając jednocześnie uznanie w środowisku twórców epoki. Poemat w groteskowy i komiczny sposób przedstawia spór karmelitów i dominikanów.