Kraszewski, jakiego nie znamy
Piękną staropolszczyzną opowiedziana historia miłości Marii, młodej, pięknej, ubogiej dziewczyny i szlachcica Seweryna. Maria jest sierotą. Mieszka w dworku u bogatych krewnych. Niespodziewany spadek zmienia jej pozycję społeczną. O względy Marii zaczyna starać się wielu konkurentów. „Milion posagu” jest kpiną z negatywnych cech ludzkich, z powierzchowności relacji. Kraszewski jest tu bystrym obserwatorem i nie zostawia na szlachcie suchej nitki krytykując małostkowość, chciwość i brak umiaru w hulankach i swawolach.
