Opinie (77)

Ksiazka w sumie troche o niczym .Autorka dosc kontrowersyjna w ocenach swoich bohaterow. plus ze dobrze przeczytana.

Bardzo ciekawa historia

Audioteka reklamuje się sloganemn "Audioeta. Dobrze opowiedziane historie." Ta historia, była bardzo dobrze opowiedziana.

Książka porusza bardzo interesujący temat, ale z rozdziału na rozdział stosunek autorki do rodziny, która ją zaprosiła do swojego życia irytuje coraz bardziej. Z jednej strony autorka pozostaje w duchu nieustająco krytyczna wobec cech społeczności ortodoksyjnych Żydów, które zanadto odstają od lewicowego, świeckiego szablonu (któremu ona jest wierna) a z drugiej w niemal każdym akapicie daje świadectwo własnej ignorancji. Przez dekady znajomości nie pojęła, kiedy Żydzi obchodzą święta, nie chce pomagać w kuchni bo nadal nie wie, jak zachować zasady koszerności, jest wiecznie rozczarowana i prowokująca, jakby to było do czegokolwiek potrzebne - zarówno w żywej rozmowie, jak i w relacji książkowej. Stale powtarza zupełnie bez żenady - że a to kompletnie nie pamiętała o dacie, o imieniu, o wydarzeniu, a to nie zauważyła czyjejś nieobecności. Niby ceni wiele aspektów życia w żydowskich realiach, ale sama zarzucając Żydom dystans i zamknięcie na świat - nie pozostaje szczególnie otwarta. Przypieczętowaniem jej stosunku do rodziny jest wydanie książki bez wiedzy i zgody opisywanych (źródło tego faktu - w wywiadach z autorką, np w Krytyce Politycznej). Oni to mimo oczywistych różnic przyjęli ją, dali pracę i możliwość poznania a także przez dekady zapraszali do siebie prywatnie, do najróżniejszych miejsc na świecie (Izrael, USA) nazywając ją, jak autorka podaje - najstarszą córką. Gdybym wcześniej przeczytała wywiad z autorką, w którym przyznaje się do braku konsultacji z rodziną nie kupiłabym audiobooka. Uważam jej zachowanie za naganne. Tym bardziej, że zdaje się, korzyści finansowe ze sprzedaży przypadły tylko jej w udziale.

przemyślana - i nie przegadana - książka o różnicach kulturowych, wzajemnych uprzedzeniach i możliwości komunikacji ponad różnicami. I przy okazji mini przewodnik po żydowskiej Antwerpii. Dobra lektorka. Tylko, litości, dlaczego nikt nie sprawdził jak czytane są słowa w niderlanszkim? Straszne to było i dlatego nie daję piątki