Król A’damu to baśń miejska, plik zawiniętych w gazetę zapisków, odnaleziony nad brzegiem amsterdamskiego kanału; opowieść o przeżywaniu miasta, o wąskich uliczkach, śliskich brukach i żółtym świetle latarni. W takiej scenerii porusza się tytułowy bohater, który pewnej mroźnej nocy wytycza swoje miejskie królestwo i ogłasza się jego władcą. Król oprowadza nas po mieście, pokazuje jego nocny rytm, tajemnice, a także własne rozterki, małe radości, samotność… Utwór metaforycznie oddaje współczesne doświadczenie metropolii – opowiada nie tylko o tajemnicach i zakamarkach, lecz także o losach jednostki w miejskim środowisku. Inspirację dla formy stanowi polska szkoła słuchowiska czyli tzw. teatr wyobraźni. Nie chodzi tu jednak o słuchowisko w tradycyjnym rozumieniu, jako opowieść ilustrowaną muzyką, gdzie dźwięk pełni funkcję służebną wobec tekstu, stanowiąc wyłącznie tło dla słowa. W Królu A’damu tekst i muzyka pełnią role równorzędne, reagują na siebie i wzajemnie się uzupełniają w opowiadaniu historii, wspólnie oddziałując na wyobraźnię słuchacza