Opinie (13)

Bardzo plastyczne, szczegółowe i świetne opisy atmosfery, osób- symboli epoki- i miejsc -  ładną, zgrabną polszczyzną. Przebija z nich inteligencja i poczucie humoru Tamary. Nie mogę tylko wybaczyć autorowi, że włożył on w usta tak świetnie wykształconej osoby zwrot "ubrać futro" - czy "ubrać płaszcz". Przeżycia bohaterki opisane ze swadą, jest też spory ładunek wiedzy, którą zdecydowanie warto posiąść lub pogłębić. Mnie akurat bardzo odpowiadały przekonania polityczne bohaterki i wynotowałam sobie kilka cytatów  - mistrzostwo! Przykro jednak mi się zrobiło, gdy sobie zdałam sprawę,  że to fikcja literacka. Usłyszałam stwierdzenia Tamary, łudząco podobne do słów współczesnych prawicowych, czy chrześcijańskich  youtuberów, a może tak naprawdę myślała , tylko czy to sie opiera o rzetelne źródła. Była kobieta pełną skrajności i - moim zdaniem- oportunistką i raczej nie uosobieniem prawości,  więc myślę , że dlatego w książce  jest tyle niekonsekwencji celowo spowodowanych przez autora, np. Tamara podkreślająca ważne miejsce Boga w swoim życiu,  kochająca różaniec, a jednocześnie oddajaca się żądzom cielesnym, żyjąca z kobietą,  biorąca kokainę. Autor oddał świetnie jej "wielkopańskość". Lektorka - ok, na plus piękna wymowa francuskich wyrazów. Strasznie drażni tylko czasami jej ton, gdy próbuje w tekście oddać czyjś lament, czy narzekanie. Przy składaniu nagrania nie usunięto szelestu stron i nieznanej natury  trzasków,  chyba nie słyszałam tego w innych audiobookach audioteki - to może przeszkadzać. Totunfackie przechwałki Tamary o tym, że żadnej zaczepki nie zostawi bez inteligentnej i ostrej odpowiedzi.  Irytujące opowieści w stylu naszych babć, o tym jakie to miały powodzenie w młodości.  Opowieść w stylu zabili go i uciekł, ale dla amatorek ambitniejszej literatury kobiecej  - jak znalazł.