Myślę, że większość ludzi żyje w jakiejś fikcji. „Twarda” rzeczywistość byłaby nie do zniesienia. Żyją w świecie seriali, telenowel, w świecie katalogów mody, a rzeczywistość trzeba „odbębnić”, czyli zarobić, posprzątać i już – nos w fikcję! Za komuny wystarczało samo wyobrażanie sobie. Dziś kupuje się erzace marzeń, matryce – to, co nazywam „fototapetą”.
Generalnie bardziej mi się podobają ksiązki czytane przez Michała o tematyce gejowskiej w której jego głos jest fenomenalny. W przypadku tematyki nie związanej z gejami jego glos jest dość drażniący.
Adam30.06.2011
4
no po prostu nie mogłem sie przyzwyczaić do głosu autora/lektora przez dobre 2-3 rodziały. Ale jak się już człowiek przyzwyczai do dostrzega błyskotliwe myśli, dobrze dobrany mix kiczu z przemyśleniami glębszymi, szybkiej narracji z powolnymi opisami, tam dokładnie gdzie pasują najlepiej, dość 'soczystym' słownictwem. Daje to ciekawy obraz rzeczywistości naszego kraju widziany oczami młodego, poszukującego
Opinie
Zobacz wszystkie (3)Polecane
Głębia. Bezkres
Głód
Kieślowski. Zbliżenie
Krew, pot i piksele. Chwalebne i niepokojące opowieści o tym, jak robi się gry
Zaufanie, czyli waluta przyszłości. Moja droga od zera do 7 milionów z bloga
Amundsen. Ostatni wiking