Dziecko Rosemary

Jeżeli ktoś spodziewa się typowego horroru to może się zawieść. Dla mnie to raczej thriller psychologiczny, akcja rozwija się powoli, ale trzyma w ciągłym napięciu. Autor stworzył niepowtarzalny klimat, nie mogłam sie od książki oderwać (nie oglądałam filmu, miałam tylko mętne pojęcie o czym może być). Myślę, ze względu na utożsamianie sie z Rosemary książka dużo bardziej poruszy kobiety. Zakończenie mnie trochę rozczarowało (nie, że było zle, ale byłam zla na Rosemary za wybór jaki dokonała). To jest jedna z rych książek która będę dobrze pamiętać nawet kilka lat po przesłuchaniu. Polecam bardzo!

O Dziecku Rosemary słyszałem już od dawna, głównie za sprawą adaptacji filmowej, której nie miałem okazji nigdy obejrzeć, dlatego kiedy zobaczyłem, że jest książka, w dodatku z bardzo dobrymi ocenami, postanowiłem sięgnąć właśnie po nią. Niestety to nie było to czego się spodziewałem. Książka jest nudna, rozwlekła, większość fabuły stanowią opisy codziennego nudnego życia państwa Woodhouse. Lektorka też nie przypadła mi do gustu, zwłaszcza na początku ciężko mi się jej słuchało, potem było trochę lepiej. Najgorsze, że książka w ogóle nie jest straszna, prawie w ogóle nie trzyma w napięciu i jest mocno przewidywalna. Chyba pierwszy raz zdarzyło się, żeby mój gust tak bardzo odbiegał od gustu większości oceniających.

wspaniała