Opinie (15)

Bogato umiejscowione w literature, gleboko humanistyczna opowiesc o ludzkich pragmieniach I obliczach wolnosci.

Ładny styl, akcja rozwija się wolno. Słabsze niż Miedziany jeździec ale jeżeli ktoś lubi tę pisarkę warto przeczytać.

Obie książki stanowią prequel do trylogii o Tatianie i Aleksandrze. Opowiadają one historię poznania się, miłości i życia rodziców Aleksandra - Harrego i Giny. Uważam, że obie książki trzymają wysoki poziom narzucony przez Jeźdźca miedzianego. Są ciekawe, wciągające i wywołujące pełną gamę uczuć. Miejscami książki te mnie smuciły, ale to zapewne dlatego, że z trylogii Jeźdźca miedzianego wiedziałem jaki finał miała znajomość głównych bohaterów. Jeśli ktoś czytał już trylogię Tatiany i Aleksandra, z pewnością te książki są obowiązkowe.

Fajna - lubię tą pisarkę i lektorka też super .Nie powala jak jeździec ale lekko się tego słucha.

Cytat dnia. "Pamiętajcie, że dusza Rosjanina, jeśli nie każdego, to prawie każdego, jest przeżarta duchem nienawiści do każdego wolnego Polaka i do idei wolnej Polski. Oni są łatwi i zdolni do uczucia nawet wielkiej przyjaźni i będą was kochać szczerze i serdecznie, jak brata, dopóki nie poczują, że w sercu swoim jesteście wolnym człowiekiem i boicie się ich miłości, w której dominującym pierwiastkiem jest żądza opieki nad wami, inaczej mówiąc: władzy. […] Jesteśmy od wieków zbyt bolesnym dla nich wzorem, zaprzeczeniem ich własnego losu. Obawiam się, że dużo czasu upłynie, zanim oni zrozumieją, że nikt i nic, chyba śmierć, odbierze nam prawa do wolności." Józef Piłsudski