W zbombardowanym i zrytym pociskami warszawskim ogrodzie zoologicznym Jan i Antonina Żabińscy podczas niemieckiej okupacji zdołali ocalić przez śmiercią kilkadziesiąt osób, udzielając im schronienia w domu, piwnicach i pustych klatkach po zwierzętach. Skoro zaś gościom nadawano jeszcze zwierzęce przezwiska, a zwierzęta nosiły ludzkie imiona, willa Żabińskich w pełni zasługiwała na miano "domu pod zwariowaną gwiazdą".
Autorka łączy fakty ze swobodnym i barwnym stylem narracji. Wprowadza nas w świat fascynującej kobiety, Antoniny Żabińskiej, zapomnianej "żony Noego", która ryzykując życiem wraz z mężem prowadziła Arkę ratującą ludzi i zwierzęta.
Spodziewałam się głębokiej, psychologicznej i raczej smutnej treści, a w zamian otrzymałam długie i częste opisy natury oraz relacji ze zwierzętami. Tylko jedna historia wywarła na mnie ogromne, szokujące wrażenie i prawie przyprawiła o łzy. Książka całkiem interesująca ale pozostawiła mnie z mieszanymi uczuciami...
marta24.05.2019
4
Niezwykła opowieść o kobiecie, trudnych wojennych czasach, zwierzętach. Czyta się to trochę jak bajkę a to opowieść prawdziwa. Czasem przerażająca. Zakorzeniona w Polskiej historii. Polecam
Opinie
Zobacz wszystkie (130)