Aniela Róża Godecka – z wykształcenia i pasji: nauczycielka, z powołania: osoba oddana Bogu, założycielka Zgromadzenia Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi (honoratek). Swoje życie poświęciła służbie ludziom pracy. Wskazywała, że praca to nie przekleństwo, człowiek to nie towar, pracownik to nie niewolnik.
Barwne, czasem burzliwe, dzieje swojego życia opisała w Autobiografii. Żywym, potoczystym językiem opowiada o rodzicach i rodzeństwie, o nauczycielach i koleżankach z czasów szkolnych, pracy zawodowej, kryzysie wiary i poszukiwaniu Boga.
Pokazuje odkrywanie życiowego powołania i zmagania na drodze jego realizacji. Wszystko to dzieje się na terenach Cesarstwa Rosyjskiego, najpierw na ziemiach rosyjskich, a potem polskich. W narracji pulsuje klimat polskiego dworu w warunkach emigracji, mocno wybrzmiewa rzeczywistość zaborów, dotyka się sytuacji robotników, zwłaszcza kobiet w dobie rewolucji przemysłowej. Jesteśmy również świadkami I wojny światowej i radości pracy w niepodległej Polsce. Staje przed nami osoba, dla której najważniejsze w życiu były takie wartości, jak: miłość do Boga i Ojczyzny, szacunek dla każdego człowieka, życie w prawdzie, uczciwa i wytrwała praca. Dla niej każda praca to działanie na rzecz dobra społecznego, a ostatecznie – droga do świętości.
