Moją dzisiejszą gościną jest Ania Dławichowska - niektórym z pewnością znana jako prowadząca podcast „Spokojnie to tylko ADHD”. Ania ma 38 lat i diagnozę ADHD - tak jak wiele z nas - dostała w czasie pandemii, mimo że już w dzieciństwie usłyszała diagnozę dysleksji i dysgrafii. Chociaż akurat w jej przypadku to nie ADHD było punktem wyjścia do szukania tego brakującego elementu układanki. Zresztą poza moim podcastem, Ania opowiada o tym jak to z tą diagnozą było również u siebie. A podcast Ani, który z założenia miał być psychoedukacyjny, powstał – tak jak mój – z frustracji, że tak niewiele było informacji na temat ADHD u dorosłych dostępnych w języku polskim. Z Anią, która robiła już w swoim życiu wiele różnych rzeczy, rozmawiamy tu między innymi właśnie o tym i o tym, dlaczego robienie tego, co nas kreci, może szybko doprowadzić do wypalenia zawodowego. Dyskutujemy tez o tym jak bardzo rożni się nasze życie w związku od tego w pojedynkę w kontekście neuroróżnorodności i dlaczego bycie z kimś jest trochę jak body doubling, a bycie samemu sprawia, że czasem brakuje nam motywacji do tego, żeby bardziej się starać to życie ogarniać. Ania dzieli się tu również swoja refleksja na temat tego, dlaczego jej zdaniem nie przechodziła żałoby po diagnozie i jak ważną rolę odegrała u niej psychoedukacja, którą od początku chciała się dzielić z innymi. A jeśli chcecie usłyszeć dlaczego to fakty, a nie emocje, zmotywowały Anię do tworzenia adehadowych treści w internecie, to zapraszam Was do wysłuchania naszej rozmowy.
Podcast Ani: Spokojnie to tylko ADHDJej podcast na Instagramie: spokojnietotylkoadhdJej podcast na Facebooku: Spokojnie to tylko ADHD
----------------------------------------------
Instagram: @atypowe.podcast
A jeśli Ty też jesteś atypowa i chciałabyś podzielić się ze mną swoją historią, to zapraszam Cię do kontaktu na: atypowe.podcast@gmail.com
----------------------------------------------
Hosted on Acast. See acast.com/privacy for more information.