Stoję w księgarni i z konsternacją wpatruję się w książkę Barbary Dolińskiej „Bezdzietność. Perspektywa społeczno-kulturowa” – przez lata jedną z nielicznych pozycji na temat niedzietności na polskim rynku wydawniczym. Na okładce widać otwartą, wymownie pustą matrioszkę. Rozpołowiona, drewniana figurka obrazuje przede wszystkim brak. To zrozumiała ilustracja historii o trudzie pogodzenia się ze stratą wizji siebie jako rodzica. Ale co z narracjami tych, którzy świadomie nie zdecydowali się na dzieci i nie odczuwają w związku z tym pustki? Dlaczego osoba bezdzietna w zbiorowej wyobraźni jest wciąż niepełna?
O tym, polecając teksty kultury, piszę w felietonie À propos niedzietności.
Zuzanna Kowalczyk
Wersja audio felietonu powstaje we współpracy z Audioteką.
----------------------------------
Słuchaj więcej materiałów audio w stałej, niższej cenie. Wykup miesięczny dostęp online do „Pisma”. Możesz zrezygnować, kiedy chcesz.
https://magazynpismo.pl/prenumerata/miesieczny-dostep-online-audio/