Odcinek #92, w którym z Mykołą Riabczukiem rozmawiamy w księgarni De Revolutionibus o wolności myślenia, czyli esejach ze zbioru „Czternasta od końca. Opowieści o współczesnej Ukrainie”. Pojawia S jak sonet. Patrzymy na historię Ukrainy przez filtr A jak antykolonializmu. Wraca J jak język, jego znaczenie symboliczne oraz W jak władza. Zaglądamy do teatru, w którym grają Czechowa. Kultura staje się u Riabczuka miekką bronią imperialnej władzy. Pojawia się naturalna potrzeba dekolonizacji narracji. Wpadamy w dwugłos pamięci i pointę pierwszej wycieczki do Czechosłowacji. Na koniec szukamy krytycznego spojrzenia na klęski, w które wpisane jest układanie się z diabłem.