W najnowszym odcinku podcastu rozmawiam z Katarzyną Rodacką, dziennikarką i reportażystką, autorką książki “Domy na piasku. Polacy w Iranie (1942–1945)”. To rozmowa o historii, która zaskakuje, choć wydarzyła się nie tak dawno temu. To też rozmowa o tym, jak pisać o przeszłości, by stała się ważna dziś. O pisaniu, o empatii, o Iranie i o życiu w miejscu, do którego się nie wraca. Zapraszam do słuchania! Notatka do odcinka Ten odcinek jest dla mnie ważny i poruszający. Spotkałem się z Katarzyną Rodacką, by porozmawiać o jej debiutanckiej książe “Domy na piasku. Polacy w Iranie (1942–1945)”. To opowieść o polskich uchodźcach, Sybirakach, którzy przez łagry i wojenne zawirowania trafili do Iranu. Dla wielu z nich był to przystanek na drodze do dalszych miejsc – Afryki, Indii, Wielkiej Brytanii. Ale dla mnie to przede wszystkim opowieść o godności, utracie domu i próbie ułożenia sobie życia na nowo. Kasia opowiada o tym, jak wątek rodzinny (jej wujek przeszedł przez Iran jako dziecko) i studia z iranistyki połączyły się w niej w jeden nurt, który doprowadził do powstania tej książki. Rozmawiamy o tym, jak pisać o wojnie, by zachować emocje i nie zgubić siebie. Jak szukać historii, kiedy świadkowie odchodzą. I jak nie stracić […]