Radio Książki 109. Sylwia Chutnik

"Ochota, Żoliborz, BródnoTak tu nudno, nudno.Sadyba, Szmulki, ŚródmieścieKiedy to się skończy wreszcie?Jelonki, Powiśle, ŻerańChyba umieram, umieram.Wola, Czerniaków, OkęcieJestem na zakręcie.Praga, Targówek, MokotówDość mam tych kłopotów!Włochy, Ursus, MłocinyPomszczą mnie dziewczyny."
Tak rozpoczyna swoją opowieść o czterech warszawskich dziewczynach Sylwia Chutnik. Bohaterki "Cwaniar" - Halina, Celina, Stefa i Bronka - po raz pierwszy objawiły się nam w roku 2012. Wówczas książka o kobietach, które decydują się same wymierzać sprawiedliwość, mścić się na prześladowcach, sprawcach przemocy domowej, mordercach swoich bliskich oraz bezdusznych deweloperach, którzy nie zawahają się przed spaleniem walczącej o swoje prawa lokatorki, wywołała silne i dość skrajne emocje. Niektórzy, przede wszystkim mężczyźni o poglądach konserwatywnych, reagowali z oburzeniem. Inni, nie tylko kobiety, mówili wprost: - Ktoś to wreszcie napisał, wykrzyczał.W Warszawie z "Cwaniar" cztery dziewczyny z Mokotowa i Pragi w sposób zdecydowany, czasem brutalny rozwiązują problemy innych kobiet. Wspierają się i okazują solidarność. Nie ma na nich mocnych. Choć czasem boli, umieją wylizać się z ran. W Warszawie z "Cwaniar" toczy się bezwzględna walka nie tylko o podstawowe prawa kobiet. Także o prawo do własnego mieszkania, o zachowanie miejskiej tkanki i o przestrzeń, którą nie zawładną deweloperzy.Dziś "Cwaniary" czyta się jak zapis nieodległej przeszłości. I spis problemów, z których wiele wciąż czeka na rozwiązanie. Są także pięknym wspomnieniem Jolanty Brzeskiej, działaczki społecznej zamordowanej w marcu 2011 roku. - Chciałam dać jej miejsce w polskiej literaturze i nikt nie był w stanie mi w tym przeszkodzić - mówi Sylwia Chutnik.W rozmowie z Michałem Nogasiem pisarka zdradza, za co kocha filmy Quentina Tarantino, jakie emocje towarzyszą jej, gdy pisze książki i jak ona - oraz inni twórcy - radzą sobie w czasie pandemii.
Zapraszamy do wysłuchania 109. odcinka Radia Książki.