To ostatnia w dorobku Tadeusza Dołęgi-Mostowicza powieść, wydana po raz pierwszy
drukiem w 1939 roku. W formie pamiętnika opisuje perypetie żony dyplomaty,
Hanki Renowickiej. Próbuje ona złagodzić nudę życia u boku wiecznie zajętego
małżonka luksusowymi przyjęciami, zakupami oraz flirtami. Pewnego dnia otwiera
zaadresowany do męża list, pisany ręką innej kobiety. Dowiaduje się o jego
bigamii. Kiedy mąż informuje ją o czekającym go służbowym wyjeździe do Paryża i
potajemnie podejmuje z konta wszystkie oszczędności, Hanka postanawia z pomocą
stryja przeciwdziałać występkowi niewiernego małżonka. Nie wie jednak, że
stanie się przez to uczestniczką szpiegowskiej afery, która wstrząśnie całą
Warszawą.