Gdy w marcu 1989 roku, podczas obrad okrągłego stołu, zapowiedziano zniesienie cenzury, wystarczyło zaledwie kilka tygodni, by w kioskach pojawiły się pierwsze gazety „erotyczne”, a w ciągu kilkunastu miesięcy kilkadziesiąt kolejnych tytułów. W całym kraju jak grzyby po deszczu wyrastały sex-shopy i peep show, mnożyły się wypożyczalnie kaset wideo, w których ważniejsze niż zdobywcy Oscara okazywały się ich seksualne parodie. Granice między dobrym a złym, pięknym a grzesznym stały się niewyraźne. Zniknęła cenzura, ale nikt nie wyjaśnił, co wolno.