W dzisiejszym odcinku podcastu chciałabym opowiedzieć dwa słowa o poezji Macieja Roberta, człowieka wielu talentów i tożsamości. Robert jest oczywiście poetą, ale również tłumaczem, redaktorem, sekretarzem nagrody literackiej im. Juliana Tuwima, współprowadzi też łódzki Dom Literatury. W „Piśmie” pojawia się po raz drugi, z tekstem pt. „Można się do mnie zwracać po imieniu”, najdłuższym w historii naszego miesięcznika wierszem, w którym śmierć, odchodzenie – jeden z powracających w poezji Roberta tematów – przeplata się z refleksją o dzieciństwie, nietrwałość istnienia – z tym, co nie przemija.
Zapraszam!
Magdalena Kicińska
Cykl powstaje we współpracy z Fundacją Miasto Literatury.